مدح و شهادت حضرت رقیه سلام‌الله‌علیها
روی قلبم حکّ شده شکرِ خدا: بنتُ الحسین با نگاهش داده بر قلبم صفا بنتُ الحسین این سه ساله بابِ حاجاتِ تمامِ عالم است مطمئنم می‌کند حاجت روا بنتُ الحسین زخمی عشقم ندارم غصّه از این حال و روز با اشاره می‌کـند دردم دوا بنت الحسین مهرِ او باعث شده تا آبرو گیرد به دهر می‌بـرند بالا و بالاتـر مرا بنت الحسین یـا رقـیّـه از لـبـانِ مـن نـمی‌افـتـد دمـی در دل من کرده کارِ کیمیا بنت الحسین راه را گـم می‌کـنم او باز راهـم می‌دهد زان سبب گویم دمادم اهدنا بنت الحسین کاشـفِ هـمّ و غـمِ دنـیا شده بـاور کـنید از لقب‌هایش شده مشگل گشا بنت الحسین هرچه می‌خواهی بخواه از محضرش او می‌دهد خـاصّه دارد براتِ کـربلا بنت الحسین |